2009/09/23

پیام به مادرندا به مناسبت 23 شهریور، نیما

Neda der Engel der Freiheit

ندا فرشته ی آزادی

پیشگاه ی مادر بزرگوار و ارجمند

جهان پیشرفته ی امروزی و کنونی ، ماها را بهم نزدیک می سازد ، جدا از اینکه که ما در کدامیک از این چهار گوشه ی جهان بسر می بریم . هرگز نمی دانستم که روزی من برای مادری ، که روزگار و رویدادهای شگفت انگیز زندگی ، او را به گونه ائی ، مادر همه بچه های جهان ساخته است، نامه بنویسم . هم میهنانی که به یاد ندا ، انجمن 911 ندا را بنیاد نهاده اند ، نوشته ائی پارسی را برای من فرستاده اند ، تا من آن را به آلمانی بر گردانم ؛ من این کار بسیار ناچیز را ، از ژرفنای دلم انجام دادم . همین بچه های انجمن ندا 911 ایران زمین ، از من خواسته اند تا هم نامه ائی به شما بنویسم . از آنجائیکه ندای شما و ندای همه ی مردم جهان ، در بیست و سوم 23 شهریور ماه ، چشم به جهان گشوده است ؛ ماه شهریور ، ماه آشنائی نه تنها برای شما ، ونکه(بلکه) برای همه ی مردم جهان می باشد.

روز زایش و روز مرگ ندا ، روزهائی هستند که در دل سرگذشت(تاریخ) ماندگار شدند؛ و این روزها ، روزی نخواهد بود ، که بتوان به آسانی از کنارش گذشت و فراموشش کرد . همانگونه که ندای شما ، جاودانه ی همه ی روزگاران گشته است ؛ مردم جهان ، بویژه ایرانیان، بارها برای ندا و ترانه، دختران زیبای ایران زمین و دیگر فرزندان این خاک سوگوار گریستند . من و هم میهنان ما، هر کس با اندیشه، دانش و کوشش خود ، به گونه ائی بیدادگران و دژخیمان ندا را ، در سراسر جهان بی آبرو ساخته ایم . هردانه دانه اشک های مادران سوگوار ایران زمین ، آب های بنیان کنی خواهد شد ، که بنیاد بیداد و بیدادگران را در سرزمین زیبا و دل آرای ایران زمین در هم خواهد کوبید . روزی که همه ی ما ، یکی، هم دل و هم زبان گردیم ؛ آن روز مرگ بیدادگران سنگ دل خواهد بود.

ندا ، ترانه ، سهراب و دیگر به خاک خفته گان ایران زمین ، با چشمان باز از زندگی خود گذشتند و ما با آنان پیمان می بندیم ، که هرگز خون های پاک ریخته شده ی این فرزندان ایران زمین بی پاسخ نخواهد ماند

با درود و سپاس بیشمار
نیما
به مناسبت 23 شهریور، زادروز ندا آقا سلطان





گلبر گ های فرو ریخته



به گل

دست

می ساید

و

زیبائی اش را

بر پیکرش

می نشاند

آنگاه

شرمسار

از زیبائی اش

دانه

دانه

فرو

می ریزد

گلبر گ هایش





نیما







مرگ گل

گلگون

چهره ی

گل

مرگ

جان

سوز

شماله

و

پروانه

پریشان

چهره ی

من

مرگ

دانه

دانه ی

جوانی





نیما

No comments:

Post a Comment

Note: Only a member of this blog may post a comment.