2009/09/05

پیام به خبرگزاری ها


پیام به خبرگزاری ها

آیا جانبازی همکاران تان را به فراموشی سپرده اید؟ به یاد دارید که در یکم ماه فوریه سال 2002 دانیل پرل 38 ساله را بدست تبهکاران بنیادگرا سر بریدند. او چشم به راه زایش پسرش بود. او هرگز فرصت نیافت، فرزندش که آدم نام داشت را در آغوش بکشد و از شادی دیدن و بزرگ شدن پسرش محروم شدمردم ایران نیز همین وضع را دارندمادر و پدری که برای پسران و دختران شان آرزو داشتند. آیا فرزندان ایران چیزی جز آزادی می خواستند؟ همان آزادی که من و تو در جهان متمدن از آن بهره مندیم. آنها در آرزوی ساده ی آزادی کشته شدندتنها در عرض دو ماه ندا آقا سلطان، سهراب اعرابی، ترانه موسویان ، محمد کامرانی ... و بسیاری که شمارشان رو به افزایش است، به دست مزدوران اسلامی در ایران به قتل رسیدند! با شلیک گلوله از نزدیک، شکنجه و تناب دار دژخیمانآیا آزادی! همان زیربنایی نیست که رسانه ها را به پا داشت؟ آیا آزادی! همان حرفه ی شغلی شما نیست؟ جوانان ایران برای آزادی جانبازی کرده اند. آری. فقط آزادی میخواهند. روی سخن با وجدان روزنامه نگاری، شور و عشق جاودان شما به آزادگی و انگیزه ی از خودگذشتگی همکاران تان است. از شما میخواهیم دیوار سکوت را بشکنید و به آزادی در ایران فرصت شکوفایی دهید. در سی سال گذشته مردم ایران بیش از اندازه، زیر حکومت ستمگرانه ی دینسالاری رژیم تروریست اسلامی، رنج برده انداستقرار آزادی در ایران به معنای پایان خرابکاری در جهان، پایان تهدید هسته ای و جنگ بالقوه خواهد بود. استقرار آزادی در ایران به معنی همزیستی در صلح و دوستی خواهد بود. جهانی بهتر برای همه ی ما شهروندان جهان آزادخبرنگاران و نویسندگان رسانه ها باید به شکستن دیوار سکوت، خشونت و جهل یاری رسانند

No comments:

Post a Comment

Note: Only a member of this blog may post a comment.